Memorie.

Het is die vent die ook vaak bij de debatten aanwezig is, de man die antwoord geeft op de vragen van anderen, het is degene die altijd keurig in pak is. Hoe heette hij ook alweer? Hans, Hans Hoogervorst! Ja sorry, ik had mijn bril niet op…

Mevrouw van Oudenallen herkende eerder deze maand minister Hoogervorst van Volksgezondheid niet. Een foutje, kan gebeuren. Dit bleek echter geen misverstand te zijn. Toen ik later op de avond de uitzending van Pauw en Witteman bekeek, zag ik dat kamerlid van Oudenallen aan een test werd onderworpen. Ze kreeg foto’s te zien van bekende politici, haar taak was om de namen van die politici te noemen. Helaas ging het bij de eerste foto al mis.
En ondanks zijn opvallende kapsel wist Gonny ook Geert Wilders niet te benoemen.
Hoe kan dat in vredesnaam mogelijk zijn, dacht ik. Een politicus die haar collega’s niet kent. Ik ken de namen zelfs, een gewone burger! Het is toch te gek dat zo iemand ons land wil helpen besturen?
Het integratiebeleid is zo streng in ons land, maar wordt het niet eens tijd voor inburgeringcursus binnen de tweede kamer? Is het niet een verplichting dat je enige kennis van zaken hebt, dat je in ieder geval de ministers bij naam kent?
Gonny Oudenallen pleitte voor naamkaartjes, maar dat lijkt mij een slechte zaak. Het is niet meer dan normaal om je collega’s te kennen. Met naamkaartjes vergroot je denk ik alleen maar de afstand tussen kamerleden.
Ik zou graag voorstellen. Mevrouw Verdonk: kunt u niet een integratiebeleid voor de kamer opstellen? Een spel ontwerpen voor het onthouden van namen. Memorie met foto’s van Wouter Bos en Femke Halsema.
Ik ben benieuwd hoe het de komende maanden met mevrouw Oudenallen zal gaan, het vragenuurtje is in ieder geval leuker geworden om naar te kijken.
“Alweer verloren Gonny, zullen we nog een potje doen?”